Category Archives: انسان شناسی پزشکی

«انسان شناسی پزشکی» یکی از شاخه های دانش انسان شناسی است که روز به روز در حال رشد و تعالی می باشد.

“خودکشی با همدستی پزشک” یکی از انواع اتانازی یا مرگ راحت (مرگیاری) است.

فرهنگ و اجزای آن نظیر باورها، تجربه های فردی، عرف اجتماعی، خانواده و جامعه بر ابعاد زیست شناختی بیماری تأثیر بسزایی می گذارد.

پزشکی نوین امروزی که از آن با عناوینی چون پزشکی علمی، پزشکی غربی، و پزشکی زیستی (زیست پزشکی) نیز یاد می شود، همچون سایر مکاتب پزشکی دیگر، خودش دارای یک ساختار و نظام فرهنگی است.

وقتی صحبت از نقش نظام فرهنگی در حوزه ی بهداشت و سلامت می شود، منظور ارزش ها، باورها و هنجارهای فرهنگی است که در کنار عوامل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، بر ایجاد و سیر بیماری ها تاثیر می گذارند.

در بروز یک بیماری (حتی بیماریهای عفونی)، این فقط عامل بیولوژیک نیست که بیماریزاست بلکه بسیاری عوامل دیگر به همان درجه از اهمیت یا حتی بیشتر، دخیل هستند.

یکی از جدیدترین رویکردها به مسئله ی بهداشت و سلامت جوامع، رویکرد زیست فرهنگی (biocultural) است.

استفاده ی حساب شده و قاعده مند از قدرت خیالپردازی و تخیل ذهنی، میتواند تاثیری مثبت در سیر بیماری داشته باشد و حتی به بیماران کمک کند تا با دردهای خود به نحو مطلوبتری سر کنند.

باورهای نژادمحور در پزشکی، میراث تفکرات قرن نوزدهمی “طب نژادی” است که همچنان زنده باقیمانده است.

شناخت چگونگی تاثیرات فرهنگ بر روابط پزشک و بیمار و نیز سیر درمان و سلامت بیماران، به یکسری تواناییها نیاز دارد که از آن به عنوان “شایستگی فرهنگیِ” درمانگر (Cultural Competence) نام می برند.