آشپزی و خوراک یکی از موضوعات مهم و جذاب در انسان شناسی به شمار می رود که پژوهش درباره آن می تواند دستاوردهای فرهنگی بسیاری به همراه داشته باشد.
بسیاری از عناصر جغرافیاییـتاریخی در شکلگیری فرهنگ آشپزی و نظام تغذیه هر جامعهای نقش دارد. از اینرو، آشپزی مفهومی فراتر از دستور پختوپز غذاهاست و دانشها و فنون گوناگون با این پدیده فرهنگی در تعامل دوسویه قرار دارند. دانشمندان رشتههایی چون پزشکی، هنر، جغرافیا، تاریخ، ادبیات و جامعهشناسی برای تبیین و شناخت فضای زندگی مادی و اجتماعی جوامع به فرهنگ خورد و خوراک و شیوه آشپزی و نظام تغذیهای آنها چشم داشتهاند. از اینرو، برخی بررسی و مطالعه انواع خوراکیها و نحوه صرف آن در هر جامعه را به نوعی بازشناسی تاریخ و پیشینه آن جامعه دانستهاند.
بسیاری از جامعهشناسان و انسانشناسان با شناخت و پژوهش درباره فرهنگ آشپزی به شیوههای رفتار فرهنگی، باورها، پنداشتها و انگارههای دینیـمذهبی مردم جامعههای مختلف دست یافتهاند. شأن و طبقه اجتماعی و منش و خصلت افراد مختلف هر جامعه را میتوان از شیوههای پختوپز و سفرهآرایی و آداب غذاخوردن آنها شناسایی کرد. چنانکه مردم برخی از جوامع جمله معروفی دارند که به خوبی این مطلب را تأیید میکند: «ما همانی هستیم که میخوریم» .