پرداختن به جشن های ایرانی هنوز دشوار است. از آنجا که هیچ یک از این جشن ها پدیده ای نیست که به یک بار سر از میان مردم درآورده بوده باشد، بسا بن بست ها و کوره های تاریخی تعیین کننده ای که هنوز پیوندی با میدان بزرگ پژوهش در زمینه ی جشن های ایرانی نیافته اند. بنابر این هر جستاری که انجام می گیرد، گامی است به سوی تاریکی های روشنگر. درست است که در این میان امکان به راه راه نادرست افتادن کم نیست، اما درست تر است که بی باک از ره گم کردن ها، پیچ و خم همه ی راه های گم را آزموده و یک گام و دو گام، تارها و پودها را با هم آشتی داد. تنها همین بس است که به این گمان نیفتی که همه ی پستوهای تاریخ سرزده ای و آمادگی راندن سخن واپسین را داری.